For Professionals
 
 

Οστεοαρθρίτιδα και Φυσική Δραστηριότητα

Παπαδόπουλος Δημήτρης Επεμβατικός Ιατρός Πόνου - Fellow of Interventional Pain Practice (FIPP)

Ανανεώθηκε 14 November, 2011

Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια πολύ συχνή πάθηση χρόνιου πόνου στο γενικό πληθυσμό, ειδικότερα με την αύξηση του μέσου όρου ζωής. Δεν έχει ακόμη ανακαλυφθεί θεραπεία που να επιτυγχάνει ίαση της νόσου. Οι θεραπείες που εφαρμόζονται έχουν σαν στόχο την ελάττωση του πόνου, τη διατήρηση της κινητικότητας των αρθρώσεων και την καθυστέρηση της επιδείνωσης της πάθησης.

Οι παράγοντες που παίζουν πρωτεύοντα ρόλο στην επίτευξη των θεραπευτικών στόχων που αναφέρθηκαν προηγουμένως, είναι η απώλεια βάρους και  η θεραπευτική άσκηση.

Η θεραπευτική άσκηση περιλαμβάνει

  • Μυϊκή ενδυνάμωση των μυών που υποστηρίζουν τις εκφυλισμένες αρθρώσεις.
  • Αεροβική άσκηση
  • Διατατικές ασκήσεις βελτίωσης της ελαστικότητας των μυών

Μελέτες σε ασθενείς που υπέφεραν από οστεοαρθρίτιδα του γόνατος και του ισχίου και ακολουθούσαν πρόγραμμα θεραπευτικής άσκησης, έδειξαν ότι οι ασθενείς παρουσίασαν

  • Αύξηση της ικανότητας για φυσική δραστηριότητα
  • Βελτίωση των λειτουργικών ικανοτήτων τους
  • Βελτίωση της αεροβικής ικανότητας
  • Αύξηση της ισχύος και της ελαστικότητας των μυών
  • Ελάττωση του πόνου και των αναλγητικών αναγκών
  • Ελάττωση της δυσκαψίας
  • Ελάττωση της κούρασης
  • Ελάττωση του άγχους και της κατάθλιψης

Συμπεραίνεται λοιπόν ότι η θεραπευτική άσκηση για τους πάσχοντες από οστεοαρθρίτιδα είναι όχι μόνον ασφαλής, αλλά και επιβεβλημένη, γιατί μειώνει τον πόνο και τη δυσκαμψία και αυξάνει την κινητικότητα των αρθρώσεων. Δυστυχώς όμως οι περισσότεροι άνθρωποι που πάσχουν από οστεοαρθρίτιδα είναι υπέρβαροι και κάνουν καθιστική ζωή, χωρίς καθόλου άσκηση, επικαλούμενοι πόνο και δυσκαμψία, μπαίνοντας σε ένα φαύλο κύκλο όπου η έλλειψη θεραπευτικής άσκησης οδηγεί σε επιδείνωση των συμπτωμάτων και επιτάχυνση της εκφυλιστικής διαδικασίας της νόσου.

Το επίπεδο έντασης της άσκησης, η διάρκεια και η συχνότητα εξαρτώνται από την ηλικία, τις συνοδές παθήσεις και θα πρέπει να συζητιέται και να καθορίζεται σε συνεργασία με τους θεράποντες ιατρούς.

Πέρα λοιπόν από την απλή συνταγογράφηση φαρμάκων είναι πολύ σημαντικό για το θεράποντα ιατρό να πείσει τον ασθενή για την αναγκαιότητα αλλαγής του τρόπου ζωής, της διατροφής και της διάθεσης για κίνηση.